Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 25

Manifest [1]

Onze minister van Volksgezondheid, de heer Stuyt, is van beroep arts. Specialist zelfs geloof ik. Behalve door een allesverslindende geldhonger worden artsen gewoonlijk gekenmerkt door hun streven mensen die ziek zijn beter te maken. Ze zijn begaan met de nood van de zieken en trachten die te verlichten. De volksgezondheid gaat hun ter harte.

Misschien was Stuyt ook wel zo'n arts. Ik weet het niet, maar in ieder geval is hij het niet meer. Hij is minister, en dat dat nu van Volksgezondheid is, en dat hij ooit arts geweest is - zand erover. Hij is minister.

Als minister verklaarde hij, al in het begin van zijn ambtsperiode [een goed begin is het halve werk] dat de luchtverontreiniging in het Botlekgebied wel meeviel; astmapatiënten gingen er immers niet dood aan. Dit beloofde wat. Een kordate man, de arts minister Stuyt.

Nu komt hij dan met zijn meesterstuk: een wetsvoorstel

[p. 830]

dat in de ziekenfondsverzekering het ‘eigen risico’ wil inbouwen. Fl. 3,50 zelf aan de dokter betalen, een bijdrage in de medicijnenrekening, en de helft van het specialistenhonorarium [hij was inderdaad specialist, Stuyt, nu weet ik het weer]. Dit alles om het ‘té gemakkelijk naar de dokter lopen’ wat af te remmen. En dat terwijl iedereen weet [uit de cijfers nl.] dat ziekenfondspatiënten niet vaker naar de dokter blijken te lopen dan particuliere patiënten. Het voorstel heeft dus uitsluitend de bedoeling dat de ziekenfondspatiënten minder vaak dan anderen naar de dokter zullen lopen. Op de consequenties hiervan hoef ik niet in te gaan.

Ik ben van mening dat dit in schofterigheid ongeveer alles slaat wat we in onze achtereenvolgende rechtse kabinetten hebben meegemaakt. Personificaties van het totale onbenul [Engels], akkoord, van het harde rechtse denken [De Brauw, De Koster], akkoord, van de slijmerigheid [Schmelzer], akkoord, van de boerenslimheid [Biesheuvel], akkoord [men kan de namen zonder bezwaar verwisselen] - reactionaire politiek, fascisme, akkoord akkoord, je weet tenminste wat je eraan hebt, maar een arts, minister van Volksgezondheid, die een wetsvoorstel indient dat de mensen van medische verzorging weghoudt, die doelbewust de volksgezondheid schaadt, is erger. Dat is niet gewoon schofterig meer, gewetenloos, immoreel, het valt onder een nieuw soort categorie, die van de antimoraal.

J.J. WESSELO

opmerking: dit stukje wordt [of werd] ook elders gepubliceerd. Dat is ongebruikelijk, maar is bewust gedaan. Men begrijpt wel waarom. Het honorarium gaat, dit spreekt vanzelf, naar het Medisch Comité Nederland Vietnam, Giro 1090400, Amsterdam.