Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 25

Manifest [2]

Wanneer de Amerikanen uiteindelijk uit Vietnam verdwenen zijn, wat onvermijdelijk is, zal dit niet zomaar een min of meer militaire overwinning van het Vietnamese volk betekenen. Degenen die dan in koor zullen beweren, en ook dat is onvermijdelijk, dat de zaak op een soort pat-stelling was uitgelopen, en de Amerikanen ‘als ze het echt gewild hadden best hadden kunnen winnen’, zullen niet alleen ongelijk hebben, maar er ook geen flikker van begrepen hebben.

De overwinning van het Vietnamese volk is er nl. een van een andere categorie; het is vooral een politiek-sociale overwinning. En ook dat niet alleen omdat het een overwinning is in een volksoorlog, een overwinning dus van het Vietnamese volk, maar bovenal omdat het een overwinning is van vergaande internationale betekenis. En ook dat, wederom, niet alleen omdat van die overwinning een geweldige inspiratie op andere bevrijdingsbewegingen in de derde wereld zal uitgaan, maar bovenal omdat het de politieke en sociale strijd in het Westen ingrijpend beïnvloedt. Dat is de belangrijkste betekenis ervan.

Door de Vietnamese vrijheidsstrijd, die de crisis van het westerse kapitalisme en imperialisme begeleidt èn stimuleert, is de polarisatie in het Westen evenredig toegenomen. Zodanig dat de toename van de progressiviteit in het Westen trouwens op haar beurt tot de overwinning in Vietnam zal bijdragen! Mede door wat er in

[p. 831]

Vietnam gebeurt, en de daarmee samenhangende repercussies van het kapitaal op nationaal niveau, heeft het socialisme in het Westen de unieke kans de bakens te verzetten. Dat betekent echter wel dat er nog heel wat moet gebeuren. Veel strijd, op alle fronten, strijd a.h.w. in de schaduw van de Vietnamese strijd. Wat betekent, dat iedereen die progressief is zich daarvoor zal moeten inzetten. Niet alleen door solidair te zijn met de Vietnamezen, ook door bij te dragen aan de ontwikkeling van het socialisme hier.

Het is eenvoudigweg de plicht van alle progressieve mensen thans aan de strijd deel te nemen, op welke manier ook. Wie zich daaraan onttrekt, is niet zomaar ‘afzijdig’, maar schuldig. Voor iedereen die nù niet meedoet hebben tien Vietnamezen voor niets hun leven geofferd, zijn tien Vietnamese kinderen voor niets met napalm overgoten, zijn tien Vietnamese vrouwen voor niets doorzeefd met fragmentatiebomscherven. Iedereen die nù afzijdig blijft ontkent de betekenis die de strijd van de Vietnamezen ook voor ons heeft, en doet afbreuk aan de zin van hun overwinning.

J.J. WESSELO

opmerking: dit stukje wordt [of werd] ook elders gepubliceerd. Dat is ongebruikelijk, maar is bewust gedaan. Men begrijpt wel waarom. Het honorarium gaat, dit spreekt vanzelf, naar het Medisch Comité Nederland Vietnam, Giro 1090400, Amsterdam.