Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 8

[p. 1179]

[Gedichten van Frans de Wilde]

Kristal

Alle klokken vielen stil.
Geen wens, geen wil,
Geen bittre zangen,
Vrees noch verlangen;
Stilstand, stolling der ziel na de val.
Rust boven-al;
Helder en puur kristal.

Alle vuren...

Alle vuren zijn geblust
In de hemel en op aarde:
Dit wordt de ultieme rust;
Zo er door 't scheemrig land
Een teedre schim nog waarde
Heet zij: herinnering;
Van hand tot hand
Gaat hoog nu 't sterrelicht,
En voor de laatste stilte zwijgend opgericht
Wacht,
De oneindige avond
Op de diepe nacht.

FRANS DE WILDE