Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 6



[pagina 1189]
Verdwijnt mijn raven Geen vreugde werd aan mij geboren Geen kracht schoot uit mijn zaad omhoog. Bericht aan de notabelen Marnix Gijsen. Verdwijnt mijn raven verdwijnt ik haat uw krijsen uw luidruchtig paren verdwijnt mijn betoverde nachtegalen ik werd onvruchtbaar verdorden mijn handen niet uit brandend zand gesneden geen bloesem sierde nog mijn huid ontreiniging mijn huid vermaledijding mijn lichaam leeft eentonig zonder sappen ik hoor het kraken van mijn dolend stappen geen koortsdrift heeft dit hart verstoord ik bond de duivel met mijn woord
[pagina 1190]
mijn ijzeren woord kille kerker mijn kastijding vermaledijding verdwijnt mijn raven verdwijnt van deze stuivende berg tot in mijn beenderen tot in mijn merg dit grijze merg van maan en mist krijst uw wanhoop nu mijn geliefde mijn zachte brandstapel begraven is en ik onvruchtbaar achter bleef een zoutzuil verlaten asse waarin het vuur versteende vermaledijding mijn hand uit brandend zand gesneden ontroert mijn dorheid niet uw breekbaar lichaam kon de blinde worm de sprakeloze heerser niet ontwijken mijn huid mijn huid vermaledijding. REMY C. VAN DE KERCKHOVE