Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 6

Kerstvreugde in de Verenigde Staten of het gevaar van schrijven op afstand

Toen ik in Goed en Kwaad de Kerstdagen te New York beschreef als ‘een dronken Bacchanaal’ nam R.F. Lissens daar aanstoot aan. Dat scheen hem al te sterke taal en dus litterair buiten proportie. Al was het er mij natuurlijk niet om te doen in mijn tekst een correct naturalistisch beeld van de gebeurtenissen te geven, toch meende ik helemaal niet te hebben overdreven in mijn qualificering, en derhalve verbaasde mij Lissens' verbazing bij mij vermeend onmatige terminologie. Wie de toestanden hier kent geeft mij echter gelijk, wat niet betekent dat Lissens ongelijk heeft: zijn critiek, die op een gebrekkige kennis van de feiten berust, wijst er enkel op, dat mijn vermelding van de toestanden niet plastisch genoeg was en dat de détails, of het ontbreken van détails, om mijn qualificatie te staven, de aanvaardbaarheid van mijn tekst niet ten goede kwamen. Dat komt er van, als men al te sober wil schrijven. Het is dus niet uit gelijkhalerij, maar ten titel van inlichting, dat ik de volgende gegevens meedeel. Verschillende bladen en maandschriften, kerkelijke organisaties en sociale werken hebben dit jaar een campagne ingeluid tegen de gebruikelijke ‘techniek’ der Kerstfeesten. Een tijdschrift stelt zelf de vraag: Are we killing Christmas? door er een commerciële

[p. 650]

karnaval en een ergerlijke wallebakkerij van te maken. Het werd nu bekend dat in Los Angeles alleen op Kerstnacht 1950 méér dan 1200, zegge twaalfhonderd, stomdronken kerels door de politie werden opgeraapt en ondergebracht; 900 personen werden ten gevolge van ‘drunken driving’ in ziekenhuizen opgenomen, en omstreeks de vierhonderd autovoerders, die onverantwoordelijk dronken waren, werden ingerekend. Het Kerstvieren kostte in heel Amerika het leven aan 724 personen, allen gesneuveld in auto-ongelukken. Dat waren 144 meer doden dan in 1949. Van de 48 Staten was er verleden jaar slechts één, Zuid-Dakota, dat gering bevolkt is en waar de temperatuur omstreeks Nieuwjaar het verkeer per auto lastig maakt, waar geen dodelijke ongelukken ten gevolge van de ‘Kerstvreugde’ voorkwamen. Zulk bilan (en ik spaar u bijzonderheden over de commercialisatie van het Kerstfeest, die werkelijk ongelooflijke proporties aanneemt) wettigt, denk ik, volkomen mijn omschrijving.

M. Gij.