Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 5

[p. 1152]

Chrysalide

Ah crisalide, com' è amara questa tortura senza nome...
Eugenio Montale.

Ach chrysalide, hoe bitter is de kwelling,
die ons stuwt en voortdrijft naar de verte,
want zelfs de sporen op de zandige helling
blijven niet. We trekken verder, immer verder
zonder een steen te roeren van den hogen muur;
en licht staat alles vast, is alles reeds gezegd
en rijst wel nimmer op, aan onzen weg,
de vrijheid, 't leven zuiver als azuur...

PAUL VAN KEYMEULEN.