Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 5

[p. 1039]

Proeve van alchemie

Wat zou ik zeggen, dat de wereld nog niet weet?
Hoe kan ik dieper delven naar het hart der dingen
en spreken van de smart en de herinneringen:
al wat ik kende en wat ik vaak beleed,
als zij niet anders zijn dan louter fluisteringen?

Over één ding wou ik graag eenmaal spreken,
doch iets verzegelde mijn mond en ik wist niet
of het wel goed was om op dat gebied
een nieuwe weg te gaan, een droom te breken
nu ons de harde tijd zo weinig overliet.

Alleen een lied, dacht ik, zou niemand storen,
want wat daarin weerklinkt, vervluchtigt snel
en is niets anders dan maar louter spel:
Zuivre muziek - zegt men - die wordt geboren
en opbruist als het water uit de wel.

Zo sloot ik met mezelf een tijdelijk verbond,
waarin ook mede iets werd opgenomen
van de voltooid' en onvervulde dromen,
die ik voordien slechts moeitevol verstond:
Bezit geworden, zeldzaam en volkomen.

FRANS BUYLE.