Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 5

[p. 1023]

Troubadour

Aquamarijn vat men in goud
Toch wil ik U in klanken vangen
Die met U blijven samenhangen
Waarin ik U bereikbaar houd.

Zo staat uw naakt in mijn verlangen;
Zo blijft gij bij mij en vertrouwd.
Aquamarijn vat men in goud
Ik wil U stielen in gezangen.

Al is uw schoonheid omgeschapen,
Al danst Gij blank in klankenrei,
Uw lichaam kan niet bij mij slapen,

De lentenachten zijn voorbij,
Ik zing verloren in het woud:
‘Aquamarijn vat men in goud’.