Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 5

[p. 1022]

Panta rei...

Als geest noch lichaam mij ommuren,
ik losbreek uit de klem der aard,
strooit d' hel op mij nieuwe torturen,
te lang in de eenzaamheid bewaard.
Duizend en één veranderingen
- blauwe lianen in de nacht -
komen tot nieuwe vormen dwingen
steriele dromen, nooit volbracht.
Plots roepen namen, niet verhoord,
gegrift in steen, gebrand in hout,
maar geen droeg leven in de schoot.

Want wat de liefd' niet samenhoudt
wordt purp'ren angst of zwarte dood.

EDWARD THYS.