Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 5

[p. 629]

Tot mijn pijp

Uit duizend kleine dingen, die het leven
horizontaal herleiden tot één dag
en zelden in hun wezen staan beschreven,
kies ik mijn pijp, die straks nog zielloos lag.

Nu zij haar steel houdt in mijn mond gedreven
behoort zij tot mijn ademend gezag
over elk voorwerp, dat slechts kan omgeven
en in mijn waar bestaan niet delen mag.

Zij werd orgaan en schenkt als dank mij smaak,
voedert met rook de honger van mijn dromen,
leert van mijn hand de passend schone taak

in 't dienende gebaar tot rust te komen.
Mijn beeld zelfs wordt zij, als ik scheid van haar
en, iets verminkt, in dode asse staar.