Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 5

[p. 375]

Het geraamte in de klas

Een schooljaar telt zijn ongekleurde dagen
van 't een verlof naar 't ander, altijd weer.
Daarbuiten leven zon en regenvlagen
en gaan vergeefs de tijden op en neer.

Geduldig staat naast mij het wit geraamte,
staart in de klas met ogen zonder gloed.
De schooljeugd geeft het zonder vrees of schaamte
de hand en tooit het met een strooien hoed.

Ik noem, eens in het jaar, de vreemde namen
der beenderen van bekken en van hoofd,
ik wijs de plaats waar eens de spieren kwamen
en 'k speur het lot dat ook ons is beloofd.

Ach, been en spieren, plant en dieren weten,
't geheim van kern en van atoom verstaan!
Verstand, uw schoonste deugd is te vergeten
en als 't geraamte kalm voor 't eind te staan.

MARC MOONEN.