Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 4

[p. 502]

Chambre garnie

Hier zit ik met mijn stil verdriet
Wat wit papier en lamplicht op mijn handen...
Is dit de slotbalans, 't einde van 't nog stomme lied?
Een kale kamer met wat vuur
En bij het paar hiernaast Jean-Jacques die last heeft van zijn tanden.

Ik wou dat ik Jean-Jacques was
En last had van mijn tanden,
Maar 'k ben de schipper van een oude schuit
Die alle havens doet
En 'k moet, ook zonder vlag, met volle lading landen.

Want och, dat lied vergeet men niet,
Noch van de pijn het branden,
Kom schipper doe mij een plezier,
Geef mij wat wit papier, mijn stil verdriet
En luttel lamplicht op mijn handen.

DIRK BENEDIC