Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 4

[p. 274]

Drie kwatrijnen

I

Omgeurt van ver de roos u, mij nabij?
Zingt mij de onzichtbre merel, u ter zij?
Misvormd door 't zintuig, hoe, misvormd door de afstand,
kan 's levens beeld ons éen zijn, u en mij?

II

In 't wordend lied van zonlicht, heide en thijm
neuriet een bronzen hommel 't zinrijk rijm
dat mijn gedachte' ontbrak - o, musisch wonder:
wereld en ziel zijn éen, en éen geheim!

III

Sinds ik u ken, ga ik mijn eigen gang:
naast ùw geluk heeft lof noch smaad belang.
Want of geen blinden 't zien, geen doven 't horen,
mij zijt ge beeld van beeld, en zang van zang.

GARMT STUIVELING.