Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 4

[p. 273]

Marche funèbre

Schemer schimmelt
als oud zeer
over een hemel
van goudleer.

De dag ligt stervende,
zijn lichtbruid dervende.

Wolken kwijnen
de lucht vaal,
als rouwgordijnen
in een burchtzaal.

O kind, o koningszoon,
dood op de dodentroon.

Gelijk gezangen
on-aards
ruist het verlangen
bronwaarts...

Zwart komt de avond,
de dag begravend.