Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 4

[p. 269]

Sapphische ballade

Ik ben een vrouw en ben gevoel,
Ik ben de zinnen en ik zie
Mezelf in elke liefde als doel,
Ik ben geen engel, Bel-Ami.

Ik draag geen bloemen in het haar,
Ik ben geen straal van licht, geen bie
Die zoemt en vlucht men weet nooit waar,
Maar 'k houd van geuren, Bel-Ami.

Ik ben de droom die niemand raakt,
Ik ben de vrucht en rijp, als die
Aan gindse rank van sappen kraakt,
Ik ken uw roes niet, Bel-Ami.

Ik word geledigd in één dronk,
Ik ben het vat en laaf nooit wie
Veel drinken wil of uit mij schonk,
Ik ben uw kruik niet, Bel-Ami.

Ik ben het vuur, dat schraalt en wondt,
Ik ben de hardheid van de knie,
De teerheid van een buik, die rondt,
Ik ben geen speelbal, Bel-Ami.

En kies ik de boelinne, die
Mij kust en stervend heersen liet,
Dan is het in uw armen niet
Dat ik verga, o Bel-Ami.