Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 3

[p. 1036]

De stad

Ik heb de stad lief waar geen boom kan botten,
de Zwanenburgwal en de Kromboomsloot,
ik heb de vuile hond lief in de goot
waar vis en groente-afval ligt te rotten.

Ik heb het leed lief en de zwarte nood
die opgetast ligt achter houten schotten.
Geef mij een doorgang tussen scheve krotten
voor alle nieuwbouw en het baksteen-rood.

Volk is misschien zo een groot woord in mijn mond,
maar 'k heb de bouwval lief van menselijk hopen;
daar kan ik uren langs de huizen lopen.

Al waait door Zuid de zomerdag zo blond,
hier woekert leven, hier staan harten open,
hier zijn de harten echt, de daden rond.

HENK BREUKER.