Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 3

[p. 1035]

Moeder

Die zacht was, moeder was,
en uit mijn ogen las
de wensen, om het even,
nog voor zij gingen leven...

Die eindeloos bedreven
elk klein verdriet genas,
die mij het liefste was,
heb ik het minst gegeven.

Ik ben soms bang en weet
mijn moeder ginder grijs
van al dat stille wachten.

Een uur, bij haar besteed,
zijn duizend lichte nachten
in 't aardse paradijs.