Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 3

[p. 669]

Angsten in het westen
Freedom of fear (Atlantic Charter)

Te kiezen is verliezen of ten minste delen.
Daarom verhaal ik elk verlies op maat en rijm,
Maar kan 't mijzelve noch de poëzie verhelen:
Dit angstgedicht zal eer een reeks gedachten zijn.

Want Muzen vluchten schichtig voor het krijgsgekletter.
Gevoelens niet, maar ondervinding past het best
Wanneer de spreuk bewaarheid wordt naar geest en letter
Dat ‘Oost is Oost, West West’. - Want Oost ontmoet eens West.

Nog putten wij, barbaren, uit de pure bronnen
Van Hellas' wijsheid; echter, wijs zijn kent er geen
Van 't mensdom op zijn tocht naar vage horizonnen
Der toekomst; als de dichters aan de Propyleên

Van 't Pantheon - o maagdlijke Athena! - oden wijden,
Zien van de Akropolis zij hoe cultuur verzandt
Als tijdelijke wel in woestenij der tijden,
Hoe Rome Italië werd en Hellas Griekenland.

Ten toren van de tijd toeten zij op de horen:
De vrees is meer dan dood aartsvijand van een volk. -
Profeten stonden op in 't Westen; hen aanhoren
Was slopend; zo verkoos de massa in de kolk

Der wereld te wielen: ‘evenlang als wij zal 't duren’ -
Maar de oorlogsgod liet tweemaal voelen wat hij kon.
En zij besefte doodlijk door de vele muren
Rond haar gerezen dat het eindverval begon.

En daar een ster in 't Oosten oppermachtig rijst
Besluipt een schaduw - Le Grand Soir - onze oude veste.
Europa voelt vergrijsd zich avondland en peist.
Wat voor een morgen daagt op de angsten in het Westen.

ANDRE G. CHRISTIAENS.