Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 3

[p. 376]

Ik ben Goya!

Merkt ge 't niet aan mijn bakkebaarden,
hoort ge 't niet aan mijn daavrend woord,
voelt gij het niet aan mijn behaarde
handen die snoeren als een koord?

Ik ben Goya!

Ziet ge 't niet aan mijn wilde manen,
doen mijn ogen het u niet kond,
merkt ge 't niet aan mijn woeste waan en
aan de kus van mijn hete mond?

Ik ben Goya!

Merkt ge 't niet aan mijn staag verlangen,
ziet ge de dans niet van mijn voet,
hoort ge 't niet aan mijn diepe zangen,
proeft ge 't niet aan mijn donker bloed?

Ik ben Goya!

Ziet ge 't niet aan mijn sterke tanden,
voelt ge 't niet aan mijn scherpe beet,
merkt ge 't niet aan mijn haat voor bànden,
ruikt ge 't niet aan mijn bitter zweet?

Ik ben Goya!

Proeft ge 't niet aan mijn hard gehemelt’
merkt ge 't niet aan mijn brede borst,

[p. 377]

 

ziet ge niet hoe 't van sterren wemelt

 

in mij en 'k stik van aardse dorst?

 

Ik ben Goya!

 

 

 

Merkt ge 't niet aan mijn jachtig zoeken,

 

voelt ge 't niet aan mijn huivrend vlees,

 

hoort ge niet hoe ik schreeuwend vloeken

 

moet uit angst voor mijn eigen vrees?

 

Ik ben Goya!

 

 

 

Ziet ge 't niet aan mijn felle spieren,

 

hoort ge 't niet aan de bronzen gong-

 

slag van mijn hart, ziet gij mijn stieren-

 

nek niet zwellen, schroeit niet mijn tong?

 

Ik ben Goya!

 

 

 

Voelt ge 't niet aan mijn kwistig minnen,

 

merkt ge 't niet aan mijn mannentred,

 

ziet ge 't niet hoe 'k speel om te winnen,

 

hoort ge 't niet aan mijn heidens gebed?

 

Ik ben Goya!

 

 

 

Merkt ge 't niet aan de trotse vleugels

 

van mijn neus, aan mijn tartende kin,

 

voelt ge 't niet aan de strakke teugels

 

telkens ik een nieuw lied begin?

 

Ik ben Goya!

 

 

 

Merkt ge 't niet hoe schooiers mij mijden,

 

voelt ge 't niet hoe 'k 't vuur aanbid,

 

ziet ge 't nog niet hoe aan weerszijden

 

van mijn hoofd een duivelshoorn zit?

 

Ik ben Goya! Ik ben Goya!

 

 

 

MARCEL COOLE.