Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 2

[p. 166]

Pro domo

Wordt ooit de heerschappij van schimmel vaardig
over dit lichaam, wil dan kalm en waardig
de sleet aanvaarden, die elk leven sloopt
en maakt dat alles lijk voorzien verloopt.
En zo ge uw leven anders had gehoopt,
wees niet bedroefd om al wat u onthouden,
maar dank voor 't deel, dat u werd voorbehouden.

Gij koesterde in uw jeugd een drom van dromen,
die vielen neer lijk blaren van de bomen,
gegeseld door den wind, die door uw leven voer.
Maar spijt het splijten van de stormen bleeft ge stoer
rechtop, sterk en onaangetast gelijk de boer,
die onder slagen buigt, maar niet wil breken,
want in elk vlees moet eens de wonde steken.

Hebt gij reeds alle dromen opgeborgen
bij angsten en bij pijn, bij leed en zorgen?
Is er niets meer dat om uw ijver vraagt,
dat nog uw bloed doorheen uw aadren jaagt,
dat u ontstelt, beroert of u belaagt?
Daar is nog heil, dat om uw heul blijft vragen:
dat van uw zoon, wiens zorgen gij zult dubbel dragen.

MAURITS DE DONCKER.