Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 1

[p. 1093]

Berusting

Een oude kamer vol bloemen en boeken,
een groote zetel, een meerschuimen pijp -
een vrouw die van mij is, uit alle hoeken
mij toelacht, die gansch mijn doenwijze begrijpt.

In de tuin de bloeiende kerselaar,
een plekje groen, stille tulpenkelken -
Een vrouw die monter, mij waterklaar
zingt, van rozen die langzaam verwelken.

Geef ons iedre morgen een dag vol licht!
Een licht dat in 't diepste der wezens peilt.
Sluit, avond, de levensgrage oogen dicht
als de goudlach der zon ons ontzeilt.

FRANK DE LANGHE.