Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 1

[p. 987]

Picasso

Ik moet nu voor elkeen gesloten zijn,
wie mij verlangt en zoekt zal mij niet vinden,
men zal slechts over eeuwen weer ontbinden
wat ik vandaag vermeng met eigen pijn

en hard begrip dat geen begrijpen vraagt.
'k Zal blijven zingen maar uw taal niet spreken,
mijn kleuren zullen zijn als donkre kreken
waarin de felste zwemmer zich niet waagt,

al bloeien paradijselijke bloemen
bij trossen aan den bonten overkant.
Men zal steeds huiverend mijn naam vernoemen,
men zal mij uitstooten en mij verdoemen,
terwijl ik, jong achter mijn oude hand,
zal glimlachen gelijk een lenteland.

MARCEL COOLE.