Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 1

[p. 577]

Elegie

Vervoering van weleer, waar is uw roes?
Mij rest alleen wat ingetogen vreugd -
het vergenoegde spinnen van een poes -
mij koestrend aan den droom, die mij nog heugt
van vroeger, toen het lied van overmoed
nog aan mijn mond ontbloeide lijk een bloem;
toen elke goede zaak vermocht een gloed
in mij te doen ontgloeien en de roem
rees aan den einder als het eenig doel.
O schoone taak te timmren aan den weg,
uw lokstem ging verloren in 't gewoel
en 't is met weemoed dat ik afscheid zeg
tot alle taken en tot elken droom,
voorgoed verzonken in den levensstroom,
Vervoering van weleer, waar is uw roes?

MAURITS DE DONCKER.