Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 1

[p. 268]

De maagd en de lente

Nu stijgt het sap weer in de boomen.
Nu zwelt de wingerd voor mijn deur.
Er gaan door mij weer dwaze droomen
Als ik doorheen mezelve speur.

Mij roepen vreemd de merelaren,
De jonge musschen op het dak.
Wat in mij roert kan 'k niet verklaren:
Mijn borsten spannen stout en strak.

Er gaat een hunkren door mijn handen,
Een vreemd verzoeken grijpt mij aan.
Ik voel mijn bloed onrustig branden.
Mijn God, heb ik U goed verstaan?

Is deze Lente mij het teeken
Dat ik in vreugde zal vergaan,
Dat hij mag komen en mij spreken,
En in mij delven zijn bestaan?

PAUL ROGGHÉ.