Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 1



[pagina 155]
O, weet... Als ik naast u in bed, soms lig te droomen, met open blik die aard noch hemel kent, nadat ik, rustloos, niet tot u kon komen, en gij, begrijpend, u hebt afgewend; als ik naast u in bed, soms lig te woelen, met fellen geest die uit zijn kerker wil, en ik u niet aan mijne zij kan voelen daar ik afwezig ben, en ijl, en kil; als ik naast u in bed, soms lig te snikken, met toeën mond die kuisch is als een bloem, en ik, verward in 't kluwen van de strikken omheen mijn hart, mijn dichterschap verdoem, o weet dan dat de dwalende beminden dra, in den slaap, elkander zullen vinden... Marcel COOLE.