Nieuwen ieucht spieghel

[p. 116]

[Habe acht das euch der knab nitt scheust]

Vrijen onbedacht // Menich in't lijen bracht.

IOnckvrouvv ô soetste Dier dat op der Aerd' mach leven,
Laet d'Ooghen stralen klaer op yder Man niet sneven:

Stuert u snel, vluchtich Kint dat hy de Pijlen spaer,

En stelt u jonghe Ieucht zoo licht niet in 't ghevaer.

Hy mocht blint onversiens alsulc in't Herte schieten,
Dat 'tselfs u leven lanc soud' rouwen en verdrieten.

Daeromme vvat ghy doet, vvaer ghy gaet, vvaer ghy zijt,

Siet vlytich toe, dat u de Vosse niet en bijt.

[p. 117]

Habt acht das euch der knab nitt scheust,

Habt acht das euch der fuchs nicht beist.

Si mihi pygmaei vibrentur pectorae telo,

(Virgo caue) morsu existet vulpecula vindex.

[p. 118]

CVpido zoo ghy zijt niet anders als een Kint,
Hoe komt ghy dan een Heer te syn van alle Heeren,
En laet u nacht en dach van alle Princen eeren?
Hoe komt dat ghy alleen zoo veel Mannen vervvint?

Cupido zoo ghy zijt altijt al even blint,

Als de Poëten selfs, u eyghen Dienaers leeren:
Hoe kont ghy dan u Rijc zoo grootelijcx vermeeren?
Hoe komt dat ghy zoo juyst myn Hert altijt vint?

Maer neen ghy syt een Godt, die door u stercke Handen

Den Menschen groot ghevvelt beslaet in uvve banden,
Neen, neen ghy syt een Godt die alle dinghen siet:

Maer vint doch eens het Hert, myns vriendelicx vyandinne,

Treft haer met een Pijl, van een ghelijcke minne
Soo seggh' ic dat ghy recht, en ooc met oordeel schiet.

O Venus Goddin / wie zal ic klaghen /
Over u Goddinn'kens al /
Het lijden dat ic alleen moet draghen /
En dat groote ongheval /
Om een Blomken soet /
Dat my myn Bloet
Nu alleen verteren doet.

De hope doet het my assisteren /

Dus leef ick sonder verdrach /

[p. 119]

 

Och wou sy my dan eens consenteren

 

Ghelijc sy te doene plach /

 

Soo waer ic ghesont /

 

In korter stont /

 

Sach ick haer lachende mont.

All' ghenuchten diemen kan bedryven

Mach my nu vermaken niet /
Is het dat de Fleure van alle Wyven
My noch gheenen troost en biet /
Dus leef ic in pijn /
Om d'Liefste mijn /
Dat ick haer absent moet zijn.

O Cupido Godt van al der minnen /

Myn lijden doch eens aensiet /
En mach ic noch gheenen troost ghewinnen /
Soo leef ic in swaer verdriet /
Verandert ghereet /
Haer Sinnen wreet /
Soo cesseert alle mijn leet.

O Cupido wiltse ooc doorschieten /

Alsoo ghy my hebt doorstraelt /
Soo mach sy mede de pijn ghenieten
Die ic om haer heb ghehaelt /
Want sy en acht jet /
Mijn lijden niet /
Dat my om haer'n wil gheschiet.

Princesse Lief en willet niet laten /

Troost my nu sonder wtstel /
Spijt alle de nyders die ons haten /
En alle quaey Tonghen fel /
Helpt my wt den noot /
Mondeken root /
Om u soo sterf ick de doot.

Alvvaer de Liefd' is sy moet haer tooghen,

Oft met der Vervven, oft met der Ooghen,
Oft met versuchten, 'tsy Vrou oft Knecht,
Oft de Liefd' en is ghantsch niet oprecht.