De Nieuwe Gids. Jaargang 9

[p. 416]

Het vierde Olympisch zege-lied voor Psaumis, den Kamarineër, [die gewonnen had] met het muil-dieren span.

Keer.

Werper allerhoogste van den onvermoeid-voetigen donder, Zeus, - want uwe tijden onder schoon-luid-lier-gezang voortrollend, zonden mij tot getuige van allerhoogste wedkampen.

Als het gastvrienden goed gaat, kwispelen dadelijk de goeden tegen de zoete boodschap.

Maar o! Kronos' zoon, die de Etna hebt, winderigen last van honderd-koppigen geweldigen Typhon, neem aan om der Chariten wille dezen olympischen zege-optocht,

Tegenkeer.

Het langst-durend licht der wijdvermogende deugden. Want hij komt (voor de overwinning) van Psaumis wagen, die bekransd met de Pisatiesche olijf zich haast roem te doen opstaan naar Kamarina. De god zij goed-gunstig voor zijn overige wenschen; want ik prijs hem zeer als bereid tot het voeden van paarden, en zich vermeiend in allen-ontvangende gastmalen en gericht met rein gemoed op stad-minnenden vrede.

[p. 417]

Niet met leugen zal ik mijn reden bespatten; ondervinding toch is de logenstraffing der menschen;

Toezang.

Welke ook Klumenos' zoon bevrijdde uit de verachting der Lemnische vrouwen.

In koperen rusting den prijs-loop verwinnend, zeide hij tot Hypsipyle, om den krans gaande:

‘Zóó-een ben ik in snelheid, mijn handen en hart nèt zoo. Ook op jonge mannen groeien vaak grijze haren en tegen den passenden tijd van het leven.’