De Nieuwe Gids. Jaargang 9

[p. 134]

Aan Koningin Wilhelmina van Holland.

Hoog-heilige en Onschuldige Koningin!

Als ik vol devotie sta voor Uwen aardschen Troon, dan glinstert uit dien Praal en Luister, waar als een juweel in gouden drijf-werk Gij, heerlijk zijt omvat, de waarachtige Heiligheid, van Uwe kinderlijke Kroon als een traan uit het Oog dezer Tijden, en ik buig mij voor U met de Bede, dat God U spare, om dit Land en Uw Volk te redden van zijn Verderf, daar aankomende als een Donder-wolk.

Marnix van St. Aldegonde, dichtende lied en melodie van het oorspronkelyk Wilhelmus van Nassaue, leefde in dagen voor ons Land angstig en droevig als die van heden, maar het volk was toen jong en sterk en wìlde volwassen worden en groot.

Maar zie! nu wordt alles gebroken om U heen, als kwam een Zondvloed van schennis op schennis uit de menschen tegen God-zelf en tegen wat bloeit onder Zijne Genade, - nu heeft dit Volk Roem en Grootheid gehad, en het Geloof verloren, zie Uw Volk verwelkend en zonder Hartstocht voor het Goede.

Daarom vreezen wij zeer.

Maar wij hebben U, die zijt onze Koningin door de genade

[p. 135]

Uwer geboorte, en Gij zijt ons een Goddelyk Teeken, dat deze samenleving nog niet te gronde gaat.

Zie, hoe Gij-zelve staat op de Kentering van Uw geslacht, Gij de laatste en eerste Vrouwe-Koningin, en hoor de Kentering door lucht en water van de najaars-stormen dezer Eeuw.

Zijn dit niet Teekenen, die voltrokken worden boven onze hoofden?

Wij, Uwe onderdanen, weten niet wat God van ons Volk maken wil.

Maar, geloovende in de Waarachtigheid van Zijnen Naam en in de oprechtheid onzer gevoelingen, gelooven: zeer veel, en weten, hoe het Uwe Hand zal zijn, die dezen armen, nu rondgaande zonder Eerzucht en zonder Vertrouwen, het Brood zal reiken van een Nieuw Leven.

Eeerbiediglyk draag ik U dan, mijner Koningin, een naar het ‘Wilhelmus’ van Marnix van St. Aldegonde op de oude wijs getoonzet ‘Wilhelma van Nassaue’ op, het aan God en Uwe Genade overlatende, om het door U te doen aanvaarden als het Gebed dat mijn mond voor U heeft gebeden uit het Hart-zelf van Uw Volk.

[p. 136]

Wilhelma van Nassaue, vrij naar het >Wilhelmus van Marnix van St. Aldegonde.

Wilhelma van Nassaue
ben ik van Dietschen bloed.
Ik, Kind, zal Holland's Ouwe
wel vrîjn, door God behoed.
bis. { In Holland's ziel geboren,
bis. { voel ik mijn vorstlyk Hart;
bis. { dit Volk blijft 's Konings Oire
bis. { getrouwe in zijne smart.

[p. 137]

 

Princesse van Oraniën

 

ben Ik, vrij, onverveerd,

 

Mijn hand houdt de Kastanië

 

des Rijks hoog, onbeheerd.

 

bis. { Zoo buig 'K, Die zijt verkoren,

 

bis. { O! God van Nederland,

 

bis. { wil deze droefheid hooren:

 

bis. { Ik rust in Uwe Hand.

 

 

 

Een Kristlyke Koninginne,

 

beef Ik met fieren moed,

 

Dat zich Mijn Volk bezinne,

 

Nu zeilende in den Doet.

 

bis. { Bewaar, o God! deez' zielen,

 

bis. { In Hollandsch lieven beemd,

 

bis. { Waar 'K sidd'rend nederkniele,

 

bis. { Wil leeng' dier armen leed.

 

 

 

Wend niet Uw Vader-Scepter

 

van onzen ar'moed af,

 

dat bloeie en ongerepter,

 

wat Gij ons eenmaal gaf.

 

De Dood zal Ik verkiezen,

 

zoo gij tuchtigt te straf,

 

dit Volk dat 'K zou verliezen,

 

zoo 't zich Uw wil ontgaf.

 

 

 

Wilhelma van Nassaue

 

blijf Ik van Dietschen bloed.

 

Mijn God en Land getrouwe,

 

't Al is in uwe Hoed'!