De Nieuwe Gids. Jaargang 54

[p. 24]

Ik zag in droom... door Hélène Swarth.

Brood

Toen dwong mij 't lot te doen wat mij gebood
Een vrouwenpaar, bevelend: ‘Breng ons brood!’

Naar 't somber huis gedwee ik toog weerom,
Vol brood de korf, de lippen droef en stom.

'k Zat loom terneer, beängstend woog de sfeer -
En 't norsch bevel volbracht ik telkens weer.

Verbannen voelde ik me uit mijn heiligdom
En vond geen antwoord op mijn bang waarom.

- ‘Nooit breng 'k u brood meer!’ riep ik eer ik 't wist.
Bij 't smeulend haardvuur stond de rieten kist,
Vol brood gestapeld, reeds verhard tot steen.

'k Wil liever zwerven, zingende en alleen
En deelen 't brood, versmaad door u, in spot,
Met éen, die hongert naar het brood van God.’

[p. 25]

Een brug

Ik zie een zwaan, die, zwemmend, even laat er
Een zweem van rimpling op den golvenrug.
Ik zie in 't blauw van 't maandoorvloeide water
Massieve pijlers, dragend hoog een brug,
De brug der zuchten, die mijn schreden later
Geleiden zal naar Droomenland terug.
Zoo ver, zoo hoog de donkre welving staat er -
Mijn moede voeten maak nu vleugelvlug,
Beloftebrug, die leidt naar Land van droomen!
Ik rep tot u mijn schreden, maak die licht.
Doch zwarte wolken doovende overstroomen
Het zilverblauw van teeder manelicht.
Neen, 't is te laat, ik kan tot u niet komen -
Wie sloeg dien sluier me over 't aangezicht?

[p. 26]

Een blad

In welke mensch- of engeltaal geschreven
Is 't blad waarop ik tuur? Met scherpe stift,
Zoo in mijn arm werd eens een woord gegrift.
Doch 't was in droom en 't woord is niet gebleven.

Nu help me ontcijfren 't zwevend vreemd geschrift,
Geest, die 't mij voorhoudt! Bleek, de letters beven.
Verklaart dit blad den zin mij van mijn leven?
Demonisch hoonspel? - hemelsche engelgift?

Ut welke sfeer is 't blad tot mij gezonden
En welke mare wil 't mijn ziel verkonden?
Dat van dit lijden 'k eindlijk rusten mag?

Is 't Gods gebod? Moet Christus vroom ik volgen?
Is 't plagen van een geest, op mij verbolgen,
Die tergend hoont mij met een boozen lach?