De Nieuwe Gids. Jaargang 52

[p. 143]

Mijn pergolese (Willem Kloos) door Johann Stellwag

Kloos' verzen aan zijn jeugd zijn mij me onderwezen
Jeugdbijbel. Speelblond was 'k des ochtends ingewijd
In moeders vrede. Toen, om geestes middagtijd,
Ontvlood ik 't kamerzacht - zou 'k óngodsdienstig wezen? -

En 'k lachte spitsgemond bij vaders stemzwaar lezen
Van 't kruis, schoon 'k zag in moeders oog wel tintelspijt.
Haastig ik neende wat voorouders, ouders troostte. In bijt
Van kring als Buchman wilde eend 'k was, nàgewezen.

'k Ben door des Dichters diepte, o wonder! weer genezen:
De blauwwil van zijn oog, zoo hechtend voor wie spreidt
Hem 't armkruis open, zwijgend dwong mij te herlezen

Waaruit hij schrijft, waaraan zijn wezen lijdt:
Hij, door zijn moederleed, werd mij mijn Pergolese -
Heilzang van moeder-droef, maar kruis-gebenedijd!