De Nieuwe Gids. Jaargang 50

[p. 177]

Aan dr. Aeg. W. Timmerman den besten Nederlandschen Homerus-vertaler
door Willem Kloos.

Aegidius, met Wien 'k, als kind, op de eendre vale banken
Luisterend zat, beî waren smal doch sterk we, en geen misbaar
Ooit maakten wij, dan wierd hoog-noodig, wen soms zwaar gevaar,
Van Leeraars, onverdiend ons dreigde. Hoog een oogwenk klanken,

Reedlijke, lieten hooren dan we en zwegen weer.... O, danken
Thans wil 'k U, dat we op dezen dag, reeds vijf-en-zestig jaar,
Door al afwezigheden henen, altijd met elkaêr
Gebleven zijn goê-broederlijke Vrienden. 'k Zie de vlugge spranken

Van uw gedeegnen Geest, die reeds zoo vaak als licht gebaar
Bewogen in Uw vroegre Werk, voortdurend tot een Baar
Vloeibare, zilvren samen stuwen in idees nergens manke,

Neen, stevig gaande en staande Schepping. 'k Hoop, de doodlijk-kranke
Studie der Oudheid duw' ze omhoog weer, die thans wegzijgt, zwaar.
Uw Naam er door beroemd blijft tot aan Neêrland's laatste Jaar.

Voor den 19en Januari 1935.