De Nieuwe Gids. Jaargang 49

[p. 421]

Gedichten door Fanny Reddingius-Salomonson

Strijd.

Een korten tijd verslagen zijn
een korten tijd gewonnen geven
....en wachten op de nieuwe kracht
de nieuwe stuwkracht van het leven.

In eenzaam-donk're nachten
komen de gedachten,
die boren.
In die grenzenloosheid
gaat alle zekerheid
verloren.

Vreemde stemmen dreigen
in dat groote zwijgen.
Wij hooren
geheim, dat de dag
niet onthullen mag
onze ooren.

[p. 422]

 

Onbelemmerd dringen

 

nieuwe weifelingen

 

naar voren.

 

Vragen komen en gaan,

 

die wij nooit gedaan

 

te voren.

 

 

 

Laatste eenzaamheden

 

moeten nu betreden.

 

Bezworen

 

scheen twijfel, angst gesust.

 

Nu komen ze onze rust

 

weer storen.

Met al onze krachten
het verwinb're trachten
worst'lend te weerstaan
en onwrikb're machten
deemoedig ondergaan....
wij die hier een pooze
door het tijdelooze
ons verwond'rend gaan.

[p. 423]

Natuur.

In het geruisch en de stilte

van geheimvolle wouden

aan rhythmisch bewogen

licht-doorvloten waat'ren

onder wijde luchten

waar hooge wolken drijven

worden wij geheven

tot eeuwigheids-vrede

tot de liefde-machten.

Tweespalt.

Wellen zij uit één bron.... één bron....
de machten, die wij noemen ‘Goed’ en ‘Kwaad’?

In volheid van warmte
in volheid van licht
in volheid van liefde
in volheid van vreugd
is voor de donk're machten geen plaats.

Het aardeleven is koud en donker,
waar menschen voorbijgaan
het wonder van leven
met open oogen.... zonder te zien.

De macht, die bederft en verdelgt
zal niet van ons wijken
vóór alle oogen zullen zien,
vóór alle harten zullen vervuld zijn
van licht en warmte,
van vreugd en liefde.

[p. 424]

Mensch-ideaal.

In alle de dagen,
in vreugd en in pijn,
in wis'lende vlagen
standvastig te zijn
en met zich te dragen
een lichtenden schijn....

Dat, wijl het voorbijdrijft
- ons vliedend bestaan -
een lichtend spoor blijft
waar wij langs zijn gegaan.

Een bron te zijn van warmte en licht,
een kracht, die scheppend zich ontplooit,
brekend waar 't moet, - bouwend altijd,
Een stroom te zijn van mensch'lijkheid,
van geestdrift.... liefde.... wijsheid.... wil....

In vorm, die vergaat, getuigen
van het Leven, dat Eeuwig is.