De Nieuwe Gids. Jaargang 49

[p. 296]

Zelfbedrog door H.W. Sandberg.

Ik liep vandaag door een straat,
Waar ik tien jaar geleden
Door was geloopen
Dagelijks.
De menschen herkende
Ik niet meer,
Winkels waren
Veranderd,
Maar de huizen waren hetzelfde
En de gordijntjes waren
Even benepen
Als weleer,
De straatsteenen waren
Asphalt geworden,
Maar de zon was hetzelfde,
De weg brandde als vroeger
In den heeten middaggloed.

[p. 297]

 

Als men èèns door zoo'n straat

 

Is geloopen,

 

Na tien jaren,

 

Na ver weg te zijn geweest,

 

Terwijl men dacht, dat het

 

Leven elken dag veranderde,

 

En men vindt alles terug,

 

Zooals het was,

 

Al zijn dan de menschen verdwenen,

 

Verhuisd, in de gevangenis, in een ziekenhuis of gestorven

 

Maar vervangen door anderen,

 

Die dezelfde gebaren hebben

 

En dezelfde gewoonten,

 

Dan vraagt men zich af -

 

O, men had het al veel eerder

 

Moeten doen,

 

Zonder aarzelen,

 

Zonder mededoogen -

 

Wààrtoe is het leven goed?

 

 

 

Het leven der anderen, natuurlijk!

April '34, Paris