De Nieuwe Gids. Jaargang 49

[p. 177]

Vergadering - liefde door H.W. Sandberg.

Ik zit aan de tafel,
De krant komt binnen
En ik zeg tegen mijn vrouw:
‘Geef me gauw een kopje thee, gauw,
Ik moet naar de vergadering.’
Het èèn is iets en het ander is een ding.
Ik bedoel het thuis zitten en
Het ernstig luisteren naar een
Stroom van woorden.
Goed, ik zit daar met wat achterover
Geheven hoofd,
Ik heb nooit in vergaderingen geloofd,
Maar ik ging er heen uit een sociaal besef,
Dat door een woord of door een gedachte werd opgewekt,
Ik houd mijn beenen krampachtig uitgestrekt,
Ik kijk tersluiks mijn buurman aan:
Die is er in!
Waarin? In het echte van het leven,
Want het leven is toch niets anders dan spul,
En wat we d'er ook voor ophef van maken,
't Blijft allemaal flauwe kul.

[p. 178]

 

Alleen als ik thuiskom

 

Met dorre leden, soezend hoofd en een droge tong

 

En mijn vrouw omhelst me en vraagt:

 

- Was het interessant? -

 

Dan kijk ik haar aan, in haar lieve gezicht,

 

Door jaren geteisterd, gevormd en gebeeldhouwd.

 

‘Ach wel nee, ik heb mijn avond berouwd,

 

Doe je oogen dicht.’

 

- Mijn oogen dicht? -

 

‘Doe je oogen dicht’, zeg ik ruw.

 

En als ze dat glimlachend heeft gedaan,

 

Zie ik de trillende wimpers aan

 

En zoen haar, zoen haar in de kuiltjes van haar oogen,

 

Behalve liefde is alles in het leven logen.

'32, Parijs.