De Nieuwe Gids. Jaargang 49

[p. 175]

Als hij het doet, is het goed door H.W. Sandberg.

Ze hebben eens tegen een vrouw gezegd:
Hij is slecht,
Wat hij deed, was gemeen.
Maar zij antwoordde alleen:
Als hìj het doet,
Is het goed.

Eens hebben ze tot een vrouw gesproken:
Hij heeft zich gewroken
Op zoo'n schandelijke manier....
Zij echter antwoordde alleen maar, fier:
Als hìj het deed,
Was het goed.

Op een avond kwam hij bij die vrouw, als een dief,
Want zij was niet vrij
En hij was ook niet blij,
Toen hij tot haar zei:
Ik heb je lief.
Zij zei niet ‘nee’,
Evenmin zei zij ‘ja’,
Zij ging haar heele leven na,
Het trok langs haar heen
En weer opnieuw langs haar voorbij,
Maar van de illusies was er geen èèn,
Die trad uit de rij
En sprak: ik werd werk'lijkheid.

[p. 176]

 

Haar leven was niet eens wanhoop,

 

Slechts zachte spijt.

 

Zij schudde het hoofd,

 

‘Geluk is er niet.’

 

En tot afscheid zei hij:

 

- Alleen in 't verdriet. -

 

 

 

De menschen hoorden

 

En riepen luid:

 

Nu is 't met je vereering voor hem toch uit?

 

Maar zij antwoordde fel,

 

Uit haar groot verdriet

 

Voor hem,

 

Met al de verachting, die zij bezat,

 

In haar stem:

 

Omdat hìj het deed,

 

Was het wel gedaan,

 

Hij moet nu alleen door het leven gaan.

 

 

 

En de menschen bepaalden:

 

Die vrouw is slecht,

 

En ze hebben haar tot de dood toe geknecht.

 

Maar zij boog niet,

 

Zij deed, wat haar werd opgedragen,

 

Doch nimmer dorst iemand meer,

 

Een woord van verguizing van haar vragen.

 

 

 

En hij, hij nam in zijn hart haar woorden mee,

 

Als geruisch van de golven in een schelp van de zee.