De Nieuwe Gids. Jaargang 47

[p. 307]

Voor Dr. Karel de Jong door Willem Kloos.

Vreedzaam te doen van-uit en mèt zijn diepsten Geest, naar 't Schijnen
Want weetloos zelfbewust gewaan der velen luistrend nauw,
Daar, meenend te bevroeden, ze enkel spelden op de mouw
Zich laten 't àl door wie nooit peinsden, zoo'n Lot staeg is 't mijne,

Ja, wàs 't reeds, toen 'k als altijd mijmerende, schrale, kleine
Logische knaap, voorover zittend, las en dacht. In touw
Was toèn mijn Binnengeest reeds, lijk steeds later. Scherp en gauw
Begreep 'k, maar bleef toch voelen, zwevend op 't voorzichtig deinen

Van mijn gemoed. En zóó streeft Gij ook, Vriend, die smal noch flauw,
Diep-in bedaard, al ‘Waarheên’ naweegt, tot een kalme, reine
Weting ontstijgt uw Wezen, strikt precies. Dies hou-en-trouw

Zei 'k in mijn zuiverst Zijn U reeds veel jaren. Scherpe pijnen
Vóór 't puurst Begrijpen draagt Gij stil. En breed ook leeft Ge als fijne
Meêvoeler menschlijk met al goedheid in dees Aanzijn's Koû.

Voor 9 Februari 1932.