De Nieuwe Gids. Jaargang 46

[p. 416]

De eenzame artist^*) door Bert Nuver.

... Als dan schimmigvaag
de morgen groeit
en je loopt daar, léég,
met een krijtend verlangen -
een moeheid -
en naast je een vrouw,
die misschien even hòl,
even hévig in zichzelve schreit -

en je ziet daar op een bank
weer and'ren zitten -
en in de hoek van een portiek
weer and'ren staan -
omknèld -,
dan wéét je plots zoo duidelijk,
dat de Eenzaamheid zoovélen
onder haar verbanning telt -

en dan neem je maar het kopje
van je éénnachtslieveling
en duizend vragen dansen
door en rond je hoofd,
maar je zegt er geen -
en je zoent 'r op de oogen,
op de lippen, op de tanden -
maar je bent en blijft alleen -..

*) Uit ‘Dancing-schetsen’.