De Nieuwe Gids. Jaargang 45

[p. 600]

Spiegel door Dr. A.J. Luyt.

Naast het oude Friesche klokje
Hangt een spiegel, dof verguld,
Die mijn jongens zolderhokje
Met iets mystisch' vaag vervult.

Uit dien ouden spiegel kijken
De gezichten mij stil aan,
Van wie bij der jaren wijken
Vroeg van mij zijn weggegaan.

Maar mijn kleine jongen vraagt me:
‘Vader, wat bent U toch stil’;
Lachend ziet hij me aan en plaagt me,
Dat ik 't hem niet zeggen wil.

‘Later, jongen, in je leven,
Zal jij voor dien spiegel staan,
En dan ziet daaruit jou even
Stil je doode Vader aan.’