De Nieuwe Gids. Jaargang 45

[p. 364]

Aan den glimlach: Herman d'Angremond.

Gij Rechtgezinde. Herman, dien ik in mij heb genomen. Gij hebt gezocht het Liefdes antwoord.

Het is niet lang geleden nog, drie weken, dat twee portretten,...... één daarvan staat onderzoekend, en 't andere schouwt aanvaardend,...... mij om te kiezen werden aangeboden. Het waren Uw portretten. Ik koos ze beiden. Want géén van beiden, Rechtgezinde, beeldt U uit. Maar de synthese, de Ongeziene, van die twee...... waart Gij.

Nu zijt Gij méér. Gij hebt aan ons getoond het aangezicht dat méér is dan synthese van Uw twee verledenheden. Dat is het eeuwig levend Aangezicht van Eene, die Gij niet zijt...... maar die U voltooit. Het Aangezicht van Eene die U 't antwoord heeft gegeven, waarnaar wij allen zoeken.

En, Gij Rechtgezinde......, is dit antwoord niet door U gevonden in het Leven? Om 't nog dóór te geven aan die achterblijven? - Toen was uw taak volbracht en Gij zijt rustig heengegaan.

O, ik weet wel: alle doodenmaskers dragen 't merk des Vredes, dat louter zegt: ‘ik heb aanvaard mijzelf zóóals ik ben, de stille trouwe Doode. De dienaar Stof van God-den-Geest.’

En van dit Vredes Teeken spreek ik niet. Wij weten allen die ons zelf als Stof, en niets dan Stof, in de vernietiging hervonden, dat Vrede 't eind is en het doel van de gehoorzaamheid aan God, Wiens Wil geschiedt.

Maar van dit andere Teeken spreek ik, van het Levens Teeken, dat Gij verworven hebt van Eene, die U riep en die U bij de ontmoeting schonk Haar Liefdes Glimlach als het antwoord op Uw zoeken. Haar Liefdes Glimlach dien zij zeegnend spreidde

[p. 365]

over Uwe trekken die nog leefden, en dien Gij trouw en machtig hebt bewaard tot in den Dood.

Gij hebt geleefd,...... nadat de slag U trof die met Uw eigen glimlach werd beantwoord......, minuten nog. Wel vijftien......, twintig......, bijna dertig. Gij hebt geleefd in die minuten vijftien, twintig, dertig eeuwen. Een gansche aera. Gij hebt in dit, Uw bij minuten uitgetelde, leven voor ons de brug geslagen tusschen 't oude en 't nieuwe Leven. Gij hebt den Nieuwen Mensch gebouwd, Gij Edelsmid, van Liefdes Goud in den aanschouwbren vorm van Uwen Levensglimlach.

Mijn Vriend, ik neem dien Glimlach mede,...... gelijk wij allen deden die Uw Laatste Woord verstonden.

Ik stel dien Glimlach in mijn hart: Uw Levend Aangezicht. En vóór mijn oogen stel ik den kristallen dubbel pyramide, die...... als een diamant......, Uw stoffelijk dooden Aangezicht voor mij verdicht.

En tot mijn eigen ‘Ongetooide’ ga ik, óók, alleen. Om in het antwoord dat ik, levende, zal vinden Uw beide aangezichten te vereenigen tot één bezielend Woord aan die terzijde staan en achterblijven.

Gij, Rechtgezinde, hebt mij 't wachtwoord dóórgegeven: ‘Zoek de Liefde in het Leven.’

En 'k roep in Uwen naam het antwoord op waarnaar ik zoek.

Zóó gaan wij heden nog en morgen,...... gelijk in 't uitgebrand verleden......, tezamen op den heerweg dóór 't Beloofde Land naar het Eenvoudig Doel: het Aangezicht van God in hen die vóór onze oogen leven.

Ik dank U. En ik groet in U den Glimlach.

XXX

21 Oct. '21.