De Nieuwe Gids. Jaargang 45

[p. 380]

Erinnering aan Jac. van Looy door Joannes Reddingius

Ik zag U staan op avondhei, de zon
ging onder, gloeiend in een zee van rood
als uitgegoten wijn en gij stondt groot,
donk're figuur en oogdet naar die bron.

Gij waart de Kunstenaar die heerlijk kon
uitbeelden wat door uw rijk leven vloot,
gij wist altijd 't mysterie van den Dood
en Levens-wonder, dat den Dood verwon.

Uw oogen dronken-in zoo graag het licht,
ook toen, ook toen en bij het huiswaarts gaan
beefde in 't hoog ruim de zilverglans der maan

En sterren-glorie.... 'k zag uw klaar gezicht
verinnigd.... dankbaar liep ik naast U voort,
ontroerd door uw gebaar, uw levend woord.