De Nieuwe Gids. Jaargang 44

[p. 525]

Meidag door Hélène Swarth. Aan Willem Kloos.

Een blauwe Meidag, blijde suizelboomen,
Vol bladsmaragd en vroolijk vogelneuren -
Maar 't zangloos hart woog zwaar van eenzaam treuren,
Omfloersd van wintersombre droefnisdroomen.

Wel dronk mijn dorst de lichte lentekleuren:
Azuur en groen en zongoud, zoele aromen
Wel dronk mijn dorst, maar zonder zomerdroomen -
Welk lentewonder zou mijn ziel gebeuren?

Toen klopte een Meizang aan de poort mijns harten.
Hoe dronk mijn hart de melodie der woorden,
Wier kracht verjoeg, als Davids harpakkoorden,
De donkre drom der wolkegrauwe smarten!

Wijl úw verwante ziel mijn lied wou lieven
Werd héel die lente blank van madelieven.