De Nieuwe Gids. Jaargang 44

[p. 121]

Nagedachtenis aan Willem Royaards († 25 Januari 1929) door Willem Kloos.

Nu 'k vol van jaren wel, maar vast van hoofd, en stoer-bewogen

Nog weet me, als altijd vroeger, in mijn Diepte, die als Zee,

Met alle steevge winden van mijn strevend Aanzijn meê,

Blijft, zonder ooit te wijken, welig heen-en-weer getogen,

Zie 'k, met mijn altijd-zelfde klare, vaag-weemoedige oogen,

Als schaûwen al figuren, wier gedein eens langs mij gleê,

En, elk op eigen wijze, Goeden, stonden stout steeds reê,

't Al-Beste van zichzelf te dienen met hun schoonst vermogen.

O, Willem Royaards, 'k vrees, Gij hoort mij niet: Gij vielt, gezogen

Op-eens in 't Eeuwge neêr weer, lijk 't Onweetbre wreedlijk deê,

Door de één voor één gewekene Eeuwen met al Zielvol-Hoogen,
Die stonden, sterk, voor 't Waarste en Beste in stillen dank gebogen.

Dies wenk Vaarwel 'k U met dees heilge, diep-in vreedge Beê:

Rust zacht van al uw werken als al Grooten, zonder Wee.