De Nieuwe Gids. Jaargang 26

[p. 241]

Tot den dichter Penning door Hein Boeken.

Na het lezen van ‘Benjamins Vertellingen’ en ‘Tom's Dagboek.’

I.

Erinn'ring aan één schoonsten dag, - ontmoeting,

Waarvan al laatre lichte stonden waren

Verre afschijn en weerkaatsing - bij de inboeting

Van alle heul en kracht, daar we afgevaren

Des levens stroom met ach! verlangen staren

Naar wat van de oevren wonk - wat aêr verzoeting

Van alle leed, ja heil'ging? Wat nieuw-mare,

Die haalt bij 't oud heil van die eene groeting?

Heil om dien dag, dien groet! Nu groeten u -

O al wat hart heeft van hollandsch-geborenen,

Dat het als eensgezind heir nu me omstuw'

Om u, die zijt wèl ‘liefde's uitverkorene’,

Te groeten in den zoeten naam dier Macht,
Die leeft en zingt in u met de oude kracht.⁺

+ De beide aanhalingen zijn uit het werk van Penning zelf.

[p. 242]

II.

Gij die in 't donker als een vogel fluit -

O neen als mensch! O las ik niet van zielen

Die in den hof en gouden lichtvloed krielen,

Waar die der eeuw'ge bron van 't licht ontspruit?

Zij zingen, daar hun blik op 't einde stuit

Van al hun hoop, daar hun de schellen vielen,

De laatste, die hen nog geblinddoekt hielden,

Wat wonder zoo hun dank in zang verluidt?

Maar gij, waar mocht uw ziel haar vreugden halen?

Een kinderhand, herdacht, die de uwe drukt,

Verlichting van het lot allengs gelukt

Der lieven - èn de zang der nachtegalen

Weleer ‘in luwen, slaapvergeten nacht’

Den jongling 't heil vertolkend, dat hij wacht.