De Nieuwe Gids. Jaargang 25



[pagina 281]
Het arme hof door Hein Boeken. Dat wordt weer daagsche plunje, 't heele fijne Is er al af. Zoo gaat het, als men 't goed Maar alle dagen draagt, dat is niet goed. Maar 't is hun eenige, daarin verschijnen Zij als de Zon hen als zijn palladijnen En jonkvrouwen ontvangt - maar even goed, Als hij hen dagen, nachten, wachten doet In weer en wind. Zoo slaan zij zelf aan 't kwijnen, Hun pak vergaat en raakt verfonfaaid gansch En net als 't koud wordt, staan zij bijkans naakt, En zelf zij niet veel meer dan geraamten. Is dat uw lot, o lieflijke gedaanten, Die kwaamt met alle cieraad opgemaakt, Als wachtte u niet dan spel en zang en dans?