De Nieuwe Gids. Jaargang 25

[p. 136]

Nimf en sater door Jules Schürmann.

Aan Willem E. Roelofs Jr.

Waar eerst van zevengaatsche fluit, zoet tonen klonken
Ligt jonge boschgod rustend lui gestrekt in 't gras.
Verscholen in 't wild welig-groeiend struikgewas
Staat spiedend blanke nimf van dart'le vreugde dronken.

Het spits-gehoornde sater-hoofd is zacht gezonken
Op bruinharigen arm, de nimf gaat schalks en ras
't Blond kopje vlijen aan zijn wang, 't los golvend vlas
Van heur doorgeurde haren streelt die ligt te ronken.

Ziet! hoe een glimlach wulpsch om dunne lippen glijdt
Des Saters die zijn kleine rieten fluit omknelt
Alsof hij spelen wil, vurig in droom verblijd
Door guitig minnepeinzen, tot zijne oogen open
De nimf ontwaren die speels lachend henen snelt...
Doch twee gehoefde pootjes nog veel vlugger loopen!