De Nieuwe Gids. Jaargang 16

[p. 431]

Dooi-weer. Door W.F. Gouwe.

Doods-droeve dag, die avondt bij het dagen;
één scheem'ring.... Rij van donkre grachteboomen
te klagen staan, wijl 't wol-wit werd genomen
van hun koude armen, die geen dek meer dragen.

En met de stille boomen mede klagen
de vensters, oogen waaruit tranen stroomen.
Op plas-ijs bonte kraaien wand'len komen,
suis-wiekend weg, bij 't naad'ren van een wagen

door sneeuw dof-wielend, met gerink van bellen -
eentonig maatgeklank, door loom bewegen
van 't paard, dat droom'rig vallen doet zijn hoeven. -

De winter sterft, en smart is allerwegen...
Mij komen donkre doodsgedachten kwellen,
en in mij smacht een warmte-en licht-behoeven.