De Nieuwe Gids. Jaargang 16

[p. 35]

Levens-wijsheid door Willem Kloos.

I.

De zon staat hoog aan den hemel: zijn goud

Valt als rijk-vloeiende munt over de aarde....
Zou het niet goed zijn, als iedereen gaarde

Dien onvervreemdbaren rijkdom, sterk-stout?

Want, menschen! wat baat, of ge onvermoeid bouwt

Met daaglijkschen ijver, die nooit bedaarde,
'n Toren metaals, waar elk gretig naar staarde?

Tòch ligt ge eens verschrompeld, bleek-stil, ijskoud,

Onder den grond, waar geen mensch u zal troosten,

Wijl daar àl troost als laffe schimpscheut klinkt,

Daar elk op zijn beurt, de beste als de booste,

In 't scheemrig mysterie voor eeuwig zinkt.....

O, zoek dus veel liever 't goud, dat in 't Oosten,

Zoowel als in 't Westen, ondelgbaar blinkt....!

[p. 36]

II.

Want goud, waarnaar gij greept met greetge handen,

Al waar ge op aasdet in gestaege' onvreê,

Neemt ge op de reis naar bovenaardsche stranden,

Neemt ge in de doodkist in géén geval meê....

De loutre schoonheid slechts der aardsche landen,

Van lucht en licht en matelooze zee,

Al schoonheid, waar uw ziel verrukt in brandde,

Blijft van u over als een hoop en beê,

Dat eenmaal nog de latere geslachten

Zullen geboren worden voor de vreugd,

Die uit de Al-Schoonheid, met haar duizend Machten,

Daalt op ons neder als de Hooge Deugd,

Waarvoor al menschen, zoet-gedweelijk buigend,

Zingen en dansen eens, hoog-zalig juichend!

[p. 37]

III.

En mocht 'r onsterflijkheid wezen, wat geeft dan,

Of gij al naarstig naar schat hebt getast?....

Slechts een essentie mysterievol bleef dan

Over van 't Zijn, dat met zorgvollen last

Steeds accuratelijk op had gepast,

Dat er geen cent aan te kort kwam.... O, streef dan
Hooger, gij ziel! Of peinst gij soms: ‘Waar leeft van

't Schimmenheir toch, waar ik nù kom te gast?

Zouden die ook met hun slepende waden,

Waar ze in zwieren door 's hemels hooge hal,

Cijfrend soms zitten, bij 't omslaan der bladen

Eens eeuwgen kasboeks, of dáár bij geval

Ze een enklen penning niet boekten der heerlijkheid,
Die zij zich gaarden met groote begeerlijkheid?’