De Nieuwe Gids. Jaargang 15

[p. 342]

Aan Liduïne

Vaak in mijn droomen komt ge, en als een venster,
Dat kwijnend uitziet op een stillen tuin,
Zijn dan uw oogen. In hun zacht-goud bruin
Van-laten-middag tintelt meen'ge genster

Van stil verlangen: O, ik weet, gij wenscht er,
Als ik, den tijd weerom, dat ge in den tuin
Van mijne liefde leefdet, waar 't zoo kruin-
Fluist'rend teeder was. Ziet, weer gouden plenst er

De zon.... O, kom dan, kom.... Hoort ze weer zingen
De zoete voog'len in mijn rijke ziel.

Laat dan ze in lentelucht-van-liefde omringen
Weer Heilige u, waar 'k eens te voet voor viel:

En 't zal zoo roerend zijn dat vreugde-zingen:
Al liederen van licht, van enkel ziel.

W. van Meurs.