|
| |
| |
| |
Het tweede byvoechsel van de nieuwe Liedekens.
Een nieu Liedeken, Daer in Leander schrijft, ende Hero antwoort.
Op de wijse, Die Winter is ons verganghen.
EEn groet send' ic v met woorden
Die ick liefste selver bracht,
Maer den windt wt den Noorden
Belet my dat door zijn cracht,
Hoe menich jonst der minnen
Draecht Godt: want mijn begheert
Is slechs vreucht te ghewinnen,
Met v mijn liefste gh'eert.
V troost my toegheschreven
Zijn woorden, en soet verdriet,
Dies schickt o lief verheven
De tijdt die v gaet houwen
Van my die doet mijn pijn:
Haest v: denckt dat de Vrouwen
In't minnen vyerich zijn.
Soo haest hem sal betemmen
De lucht soo swart als peck,
Sal ick my spoen te swemmen,
Nae v lief, sonder vertreck,
Dus wort het weer bequamer
Ghy condt v liefd' vergheten
Als ghy rijdt en vliecht ter jacht,
Maer wy niet anders weten
Dan te spinnen dach en nacht,
Mistroost denck ick door desen,
| |
| |
Soo haest het weer wat stilt,
Hy had hier moghen wesen,
Maer hy heeft niet ghewilt.
Mijn hert is seven daghen
Als de Zee ontstelt gheweest,
Ick en doe niet dan claghen,
Altijdt dunckt my, in mijn gheest
V fackel sie ick lichten,
Mijn Leydster in mijn noot
Die in my staech doet stichten
Een vyer der minnen groot.
Met veel droevighe clachten
Gae ick dickmael aen strant,
Dick wacht ick heele nachten,
En ick steeck het licht aen brandt,
Dickwils in't fantaseeren
Door liefdes groot onrust
In v plaets van my ghecust.
Gheen jalousy laet krencken
V seer liefdraghend' ghemoet,
Dien troost ende die kuskens soet
Die wy naet' swemmen moedich,
Werdt ick van nieus doorwont.
Mocht ick v eens ontfanghen
Ghelijck ick wel eertijts plach,
Daer nae staet mijn verlanghen
Wel menighen nacht en dach,
V liefde gaet my dwinghen
Tot v liefd', dit claech ick nu,
Mijn praten, couten, singhen,
Is mijn lief altijdt van v.
Ick sucht om v ghestadich,
Want by v lief is mijn hart,
Maer die wint onghenadich
Altijdt meer en meerder wert,
T'is ons een groot beswaren
Dat onse liefd' voortaen,
| |
| |
Ten dienst sal moeten staen.
Altijdt in mijn ghedachten
Dunckt my schier dat ghy al swemt,
Sal slaep mijn druck versachten,
Den droom mijn hart beclemt,
In v armkens seer lieflijck,
Werd' ick dunckt my ghecust,
En nae v swemmen grieflijck
Werdt uwen brandt gheblust.
Acht ick alle moeyten waert,
Dies was ick corts gheleden,
Nae v drie mael op de vaert,
Hy en woey niet soo vinnich
Doen Hellas hier in bleef.
Dat ick door wint en weder
V derf: en is my gheen druck
Maer ick in liefde teder,
Sorghe voor quaet ongheluck,
Dats, dat ghy yemandt aerdich
Voor v lief sult aenslaen,
Sult vergheten en versmaen.
Als Tantalus ongheluckich
Ick seer diep in't water sit,
Nochtans versmoor ick druckich
Van dorst door liefde verhit,
Ghy sult my niet lang derven,
Troost v zijt niet verbaest,
Ick sal in't water sterven
Waerom swemt ghy soo traechlijck,
En verhoept nae soeten tijt,
Ben ick v noch behaechlijck
Hier te comen doch v vlijt,
Sorcht niet voort weder keeren,
Het way of t'zy dan stil,
Hier meucht ghy nae begheeren
| |
| |
Princes in't hart vercoren,
Had ick slechs een ur respijt,
Sy sou niet gaen verloren
By my dit wel seker zijt,
Trou blijf ick weest te vrede,
Voor ontrou weest niet bang,
Omhelst dees in mijn stede,
Ghetrouheyt wilt betoonen,
Edel Prins weest niet te stout,
En wilt ghy ws niet schoonen
Soo schoont mijns: t'onweder schout,
Het swemmen wilt wat staken,
|
|
Auteursrechtvrij