Nieu Aemstelredams Liedboek(1591)–Anoniem Nieu Aemstelredams Liedboek– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Op de wijse, Laestmael ontrent den avont par avontueren. VEnus die heeft mijn hart van binnen met Cupidos strael seer swaer gewont Daer in onsteken het vier der minnen Dat in my brant tot deser stont Een bloem verheven Staet vast geschreven Al in dat herte mijn, en sal daer altijt zijn Soo langhe als ick leve. Om haer alleen ben ick in lijden Treuren soo moet ick dach ende nacht, Troost sy my niet tot desen tijden Soo blijf ick heel in druck versmacht, Maer ick vertrouwe Op dees schoon Vrouwe Daer sy eerbaer, niet sal laten haer dienaer. In sulcken rouwe. Mijn lijden wil ick haer openbaren En haer ontdecken mijns herten gront Die reyn liefde haer oock verclaren Daer me ick doodtlijck ben gewondt En my gaen keeren, Van haer begheeren Troost en confoort, door een minnelijc woort De bloem vol eeren. Aenhoort schoon lief het bitter claghen Van my die v trouwelijck bemin Ghy hebt mijn vryheyt neder geslaghen En hout ghevanghen hartmoet, en sin, Dat ick op aerden Niet can volhaerden Of ghy lief jent, moet zijn mijn assistent Schoon bloem vol weerden. [Folio 143] [fol. 143] Peynst niet schoon lief dat ick beminne V goet oft schat t'eenigher stondt, V eerbaer wesen oprecht van sinne Heeft mijn jonck hert dus seer ghewondt V lieflijck talen, Waert om verhalen V schoon samblant, v zeden triumphant Brenghen my in qualen. Och mocht ghy sien mijn hart van binnen En mijn ghedachten bekennen vry, Niemant dan v, soudt ghy daer vinden, Want waer ick ben zijt ghy by my, Ghy zijt ghebleven, mijn troost verheven Altijt dach ende nacht, staet ghy in mijn ghedacht Seer vast gheschreven. Lief ghy alleen condt my ghenesen Met een troostelijck woort wt uwen mondt, Wilt doch schoon lief melijdich wesen En maken mijn ghequest hart ghesont Dat nu moet quijnen, en heel verdwijnen So ghy mijn alderliefste greyn, door v goetheyt certeyn Niet helpt wt pijnen. O Lief wilt v tot mywaerts keeren Verlost v dienaer van verdriet, Die v bemint in deucht en eeren, Acht doch qua nijders tonghen niet, Moet ick v derven, soo moet ik swerven Altijt nacht ende dach, leven in groot geclach Tot op mijn sterven. Alle mijn droefheyt soude ick verliesen Ende mijn treuren heel vergaen, Als ghy schoon Lief my ginckt verkiesen Als ick v tot liefden heb ghedaen. Want tot elcken keeren, gae ick v begheeren, Wtvercoren Karsou, tot een echte huysvrou In deucht en eeren. Princesse Lief wilt v doch wenden Tot my v dienaer tot deser stondt, En hem nu troost en confoort senden Dat bidde ick v wt harten gront, Wilt doch aenschouwen, mijn hart vol trouwen En niet aensien, wat qua clappers bedien, O fleur der Vrouwen. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij